Zeliha ÖZİPEK
Anne Leyla Karakaya Mersin’e ilk geldiklerinde varlıklı bir aile olduklarını dile getirerek, “Batman’dan Mersin’e su firması olarak geldik. Varımızı yoğumuzu kurduğumuz şirkete harcadık.2020 yılı Ocak ayında Mersin’e geldikten hemen sonra pandemi başladı. Su dağıttığımız düğün salonları, lokantalar, kafeler, barlar ve eğlence yerlerinin hepsi kapandı. Bununla birlikte paramız içeride kaldı. Elimizdeki her şeyi borçla verdik ve mekanlar borçlarını ödeyecekleri tarihleri bizlere söyledi. Biz de inandık. Ondan sonra pandemiyle birlikte her yer kapandı ve bize hiçbir şekilde ödeme yapılmadı. Eşim gidip borçlarımızı istediğinde adamlar canımızdan başka bir şeyimiz yok. Öldürün bizi kurtulalım tarzı cevaplar veriyor. Eşimle ortağı bu olaylar sonrası ayrıldılar. Ortağımız Batman’a geri döndü. Bu sefer de bütün borçlar da bizim üstümüze kaldı. Şu anda 50 bin TL borcumuz var. Firmamızdan ayrılan eşim bir başka su şirketiyle anlaştı fakat orada işçi olarak günü birlik çalışıyor. Düzenli bir iş hayatı yok. Gelir elde edemiyor. 2 aydır kaldığım bu evin de kirasını ödeyemiyorum Mersin’e ilk geldiğimiz daha düzgün bir yerde kalıyorduk. Bir yıllık peşin kira ödemiştik. Durumumuz şu anki durumumuzdan çok daha iyiydi. Önceden kaldığımız evin elektriğini de uzun zamandır ödeyemiyoruz. 4-5 bin TL civarında elektrik borcumuz var. Mersin’de bize borçlu olan firmalardan paramızı almak istediğimiz için bekliyoruz. Batman’a da geri dönmeyi düşünmüyoruz” dedi.
Karakaya, Yenişehir Belediyesine yardım talebinde bulunduklarını ama kağıt üzerinde mirasçı olarak gözüktüğü için yardım edilmediğini söyledi.
“ÇOCUKLARIM EBA’YA GİREMİYOR”
Karakaya, “Çocuklarımın eğitimi için tablet başvurusunda bulundum. Bir tane telefonum var. Üç tane çocuğum okula gidiyor. Şu anda Milli Eğitim Bakanlığı’nın Eba uygulamasına giremiyoruz. Çocuklarım eğitimden mahrum kalıyorlar. Kömür yardımına başvurdum, kıyafet yardımına başvurdum ama geri dönüş olmadı. Çocuklarıma bir paket gofret alsam o bizi 2-3 gün mutlu ediyor. Ben çok fazla bir şey istemiyorum. Sadece ailemle birlikte hayatta kalabilmek için yardım istiyorum. Şu anda geçinimizi eşimin kazandığı kazançtan sağlamaya çalışıyoruz fakat eşim bir gün çalışıyor 10 gün çalışmıyor. Günü birlik işler yapıyor. Düzenli bir gelirimiz yok. Mersin’e ilk geldiğimizde zengin bir mahallede oturduğumuz için o zamanki komşularımız şu anda bizlere çok yardım ediyorlar. Şu anki mahallemde ise kimse bizi tanımıyor. Eski komşularım sayesinde hayata tutunmaya çalışıyoruz” ifadelerini kullandı.