Turuncubaşlar!
Türkiye’de iki tür insan var.
*
Biri, sosyal medyada ona buna laf yetiştiren, her olaya yorum yapan, her olay karşısında abuk sabuk konuşan, hiçbir şeyi beğenmeyen, her şeyi eleştiren, her şeye kulp takan, kim oldukları, ne iş yaptıkları, ne yiyip içtikleri belli olmayan güruhu cahil…
Diğeri, turuncubaşlar!
*
Ben ilk gruptakiler üzerine konuşma devrini kapattım.
Onları Allah ıslah etsin!
*
Ama Turuncubaşlar üzerine günlerce konuşasım, sayfalarca yazasım var.
*
Kim bu turuncubaşlar?
*
Memleketlerini bilmiyorum…
Dinlerini de mezheplerini de bilmiyorum.
Sağcılar mı, solcular mı, liberaller mi, haberim bile yok…
Parti marti tutarlar mı, sormadım…
İsim isim de bilmiyorum onları…
*
Ama hepsini tek tek tanıyorum!
Sel olunca, yangın olunca, orman yanınca, çığ düşünce, insan kaybolunca, çocuklardan haber alınamayınca onları görüyorum.
*
Deprem oluyor, binalar yıkılıyor ya…
Birinci gruptakiler sosyal medyadan sallamaya, höykürmeye başlarken, bizler sosyal medyadan ‘ah güzel ülkem, vah güzel ülkem’ diye güya geçmiş olsun mesajı yayınlarken…
Bir bakıyorum turuncubaşlar deprem bölgesinde!
*
Başlarında tepe lambaları…
Ellerinde eldivenleri…
Bellerinde halatları…
*
Ne çabuk duydun ne çabuk organize oldun, evinden ne çabuk çıktın da vardın deprem bölgesine ey koca yürekli insan…
Biz çarşıdan eve, evden çarşıya gelirken 2 trafik ışığına takılsak ah ederiz, vah ederiz, işler yetişmedi diye söveriz…
Uzun yolculuğa çıkacak olsak evi, apartmanı birbirine katarız…
Sen ne çabuk ulaştın deprem bölgesine ey güzel insan.
*
Nasıl karar veriyorsun mesela.
Hani bizim, biz şehirlilerin hep işi var.
Bilet rezervasyonlarımız var, aile yemeği planlarımız var, iş yemeği planlarımız var, uçağımız var, gezimiz var…
Hiçbir şeyimiz yoksa halı saha maçımız var, meşgulüz!
Sen o deprem bölgesinde, o enkaz başında, o enkaz dehlizlerinde olmak için nelerden vazgeçtin ey güzel insan.
*
Türkiye’de iki tür insan var.
*
Biri, sosyal medyada ona buna laf yetiştiren, her olaya yorum yapan, her olay karşısında abuk sabuk konuşan, hiçbir şeyi beğenmeyen, her şeyi eleştiren, her şeye kulp takan, kim oldukları ne iş yaptıkları ne yiyip içtikleri belli olmayan güruhu cahil…
Diğeri, turuncubaşlar!
Turuncu baretleriyle dolaşıp umut oluyorlar, kanayan yerlerinde ülkemin. (Özel arşivden)